Η Μεγάλη Ληστεία του Κριλ: Μέσα στα Μηχανήματα που Λεηλατούν την Ανταρκτική
Οι Sea Shepherd επέστρεψαν στην Ανταρκτική για μια τρίτη εκστρατεία, για να αποκαλύψουν τις βιομηχανικές πρακτικές αλιείας κριλ που είναι κρυμμένες από τον κόσμο. Ένας από τους στόχους μας αυτή τη σεζόν είναι να αποκαλύψουμε την πραγματικότητα πίσω από τις καταστροφικές μεθόδους του στόλου που απειλούν το ζωτικό αυτό οικοσύστημα.
Φάλαινα ψάχνει για κριλ δίπλα σε ένα από τα βιομηχανικά αλιευτικά σκάφη στην Ανταρκτική. Φωτογραφία Youenn Kerdavid/Sea Shepherd.
Πλοία «Σκούπες»
Αυτό που βλέπουμε και καταγράφουμε στα νερά της Ανταρκτικής είναι τεράστια πλοία, από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, που χρησιμοποιούν αδυσώπητα συστήματα αναρρόφησης που ρουφούν συνεχώς τεράστιες ποσότητες κριλ απευθείας από τον ωκεανό – τη βασική πηγή τροφής για τις φάλαινες, τους πιγκουίνους, τις φώκιες και αμέτρητα θαλάσσια είδη. Σε αντίθεση με τον παραδοσιακό εξοπλισμό τράτας, όπου η αλιευτική δραστηριότητα διακόπτεται αρκετές φορές την ημέρα καθώς το δίχτυ τοποθετείται στο νερό ή ανακτάται από το νερό, αυτοί οι υψηλής τεχνολογίας σωλήνες δεν σταματούν ποτέ. Αφαιρούν και επεξεργάζονται αδιακρίτως έως και 110 τόνους αλεσμένο κριλ την ημέρα.
Κατά τη διάρκεια της περιπολίας μας, καταγράψαμε ανησυχητικές αποδείξεις αυτών των «πλοίων-σκούπες» σε δράση, βλέποντας βιομηχανικά σκάφη τοποθετημένα ανάμεσα σε τεράστια κοπάδια φαλαινών που τρέφονταν, ανταγωνιζόμενα ουσιαστικά την άγρια φύση στο ίδιο τους το περιβάλλον. Οι φάλαινες φτάνουν εδώ μετά από ταξίδι χιλιάδων χιλιομέτρων, συχνά συνοδευόμενες από τα μικρά τους, μόνο και μόνο για να διαπιστώσουν ότι τα αποθέματα τροφής τους έχουν μειωθεί δραστικά. Σε απόγνωση, αυτές οι φάλαινες μερικές φορές ακολουθούν τα αλιευτικά σκάφη, ελπίζοντας ενδεχομένως να τραφούν από ό,τι έχει απομείνει πίσω.
Ένα σημαντικό ζήτημα με το σύστημα σκούπας είναι ότι αυξάνει τον κίνδυνο εμπλοκής φαλαινών. Γιατί; Επειδή τα δίχτυα σύρονται μέσα στο νερό 24 ώρες το 24ωρο, για πολλές ημέρες κάθε φορά. Αυτό σημαίνει ότι οι ψαράδες μπορεί να μην αντιληφθούν ότι μια φάλαινα έχει παγιδευτεί στο δίχτυ παρά μόνο όταν το ζώο έχει πνιγεί. Οι περισσότεροι θάνατοι φαλαινών προέρχονται από πλοία με αυτά τα συστήματα σκούπας.
Η χρήση τους όχι μόνο αποτελεί την επιτομή μιας υπερβολικά ένθερμης βιομηχανικής προσέγγισης, αλλά σηματοδοτεί επίσης μια επικίνδυνη στροφή στις μεθόδους αλιείας που δίνει προτεραιότητα στην ταχύτητα και την αποτελεσματικότητα έναντι της μακροπρόθεσμης υγείας του οικοσυστήματος.
Το παιχνίδι της Μεταφόρτωσης
Το πλήρωμά μας κατέγραψε επίσης τις εργασίες μεταφόρτωσης, όπου τα αλιεύματα κριλ μεταφέρονται από αλιευτικά σκάφη σε φορτηγά ψυγεία στη θάλασσα. Αυτή η βαθιά ανησυχητική πρακτική – η οποία επιτρέπει στα αλιευτικά πλοία να παραμένουν στη θάλασσα επ’ αόριστον, μεγιστοποιώντας τα αλιεύματά τους με ελάχιστη επίβλεψη – είναι ωστόσο νόμιμη σύμφωνα με τους κανόνες που έχει θέσει η Σύμβαση για τη Διατήρηση των Θαλάσσιων Ζωντανών Πόρων της Ανταρκτικής (CCAMLR), το διακυβερνητικό όργανο που είναι υπεύθυνο για τη διαχείριση της αλιείας κριλ.
Κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας μεταφόρτωσης, παρατηρήσαμε ότι οι εργασίες συνεχίζονταν ασταμάτητα για περισσότερες από 14 ώρες, μεταφέροντας κολοσσιαίους σάκους με κριλ, ο καθένας από τους οποίους ζύγιζε περίπου 500 κιλά. Η κλίμακα της εξόρυξης είναι συγκλονιστική και μη βιώσιμη.
Σε ένα ανησυχητικό περιστατικό, παρατηρήσαμε ένα ρωσικό φορτηγό πλοίο να ανεφοδιάζεται με καύσιμα από ένα δεξαμενόπλοιο, ενώ συγχρόνως μετέφερε κριλ στη θάλασσα. Αν κάτι πήγαινε στραβά, το παρθένο οικοσύστημα της Ανταρκτικής θα κινδύνευε να υποστεί καταστροφικές ζημιές. Αυτή η απερίσκεπτη πρακτική έρχεται σε αντίθεση με το πνεύμα του νόμου της Συνθήκης της Ανταρκτικής και υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για αυστηρότερους κανονισμούς.
Το πλήρωμά μας έχει δεσμευτεί να καταγράφει και να αποκαλύπτει αυτές τις πρακτικές ακριβώς επειδή, χωρίς την παρουσία μας, αυτές οι δραστηριότητες θα παρέμεναν κρυφές, προκαλώντας ανεπανόρθωτη ζημιά χωρίς να τις βλέπει ο κόσμος. Η απόλυτη αντίθεση μεταξύ της εκπληκτικής άγριας φύσης της Ανταρκτικής και αυτών των βιομηχανικών δραστηριοτήτων είναι έντονη και ανησυχητική.
Η κατάσταση αυτή απαιτεί άμεση δράση. Είναι απαραίτητο η CCAMLR να υιοθετήσει την προτεινόμενη θαλάσσια προστατευόμενη περιοχή της Ανταρκτικής Χερσονήσου (MPA) για τη διαφύλαξη των ζωτικών πληθυσμών κριλ της Ανταρκτικής. Η προστασία του κριλ σημαίνει προστασία των φαλαινών, των φωκιών, των πιγκουίνων και ολόκληρου του θαλάσσιου οικοσυστήματος που εξαρτάται από αυτό το μικροσκοπικό, κρίσιμο είδος.
Ήρθε η ώρα να σταματήσει η λεηλασία και να διατηρηθεί η άγρια φύση της Ανταρκτικής. Η Sea Shepherd θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει άμεσα αυτές τις απειλές, θέτοντας τους υπεύθυνους προ των ευθυνών τους, μέχρι το οικοσύστημα της Ανταρκτικής να λάβει την προστασία που χρειάζεται επειγόντως.
